Warsztaty Perkusyjne - Polsko-Niemieckie Dni Kultury i Sportu - Chojna 2014

Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska - Meklemburgia Pomorze Przednie/ Brandenburgia 2007-2013 oraz ze środków budżetu państwa.

W ramach projektu pn. "Polsko-Niemieckie Dni Kultury i Sportu - Chojna 2014" odbyły się w ostatnią sobotę warsztaty perkusyjne. Prowadził je szczeciński muzyk Artur Ciołkowski. Na scenie sali widowiskowej CK zgromadziła się spora grupa dzieci, młodzieży i dorosłych z Polski i Niemiec chcących zgłębiać tajniki afrykańskiej muzyki perkusyjnej.

Prowadzący zapoznał uczestników z instrumentem zwanym djembe – jest to drewniany bęben o specyficznym, dzwonowatym kształcie, z naciągniętą za pomocą sznurków zwierzęcą skórą, stanowiącą membranę, w którą uderza się dłońmi. Technika gry jest wbrew pozorom bardzo trudna, aby uzyskać szeroką gamę różnorodnych dźwięków, należy włożyć wiele godzin żmudnych ćwiczeń, które nierzadko okupione są bólem. Ponadto gra na djembe, wbrew europejskiej tradycji improwizacyjnej, jest bardzo ściśle usystematyzowana i ujęta w jasno określony kanon rytmów, breaków, figur rytmicznych, ozdobników. Gdy jednak pozna się i zgłębi tajniki gry, to wówczas wspólne muzykowanie w grupie kilku, bądź kilkunastu osób, stanowi niesamowitą dawkę pozytywnej, muzycznej energii.

Przedsmaku tych niezwykłych przeżyć mogli doznać uczestnicy warsztatów. Prowadzący podzielił grupę na dwie części, z których każda grała inną, stosunkowo łatwą do opanowania figurę rytmiczną. Obydwa akomapaniamenty prowadzone były przez jeden główny puls, nadawany przez asystentkę instruktora, Martę, grającą na bębnach basowych duna, nastrojonych w taki sposób, że w całość wprowadzały element melodii. W tym czasie Artur, dysponujący doskonałą dynamiką i artykulacją grał ozdobne, tradycyjne sekwencje rytmiczne. Stworzyło to perkusyjną polifonię i szereg nieoczekiwanych współbrzmień harmonicznych.

Oczywiście w ciągu czterech godzin warsztatów uczestnicy mogli poznać zaledwie powierzchnię tej niezwykłej muzycznej dziedziny. Jednak i to wystarczyło, aby połknąć przysłowiowego bakcyla. Bowiem zakończeniem i ukoronowaniem warsztatów był występ grupy na głównej scenie plenerowej na placu ratuszowym. Wspólnie spędzone godziny, wysiłek koncentracji włożony w przygotowanie, niezwykła muzyka perkusyjna, kanapki i napoje w przerwie, wreszcie magia dużej sceny i donośny dźwięk bębnów, zwielokrotniony aparaturą nagłośnieniową – zrobiły swoje.

Młodzi "perkusjoniści", jak mówili później, chcieliby więcej takich spotkań.  Jest to z pewnością wartościowa, ciekawa, niebanalna forma muzyczna, rozwijająca poczucie rytmu, wrażliwość muzyczną i pozytywnie wpływająca na rozwój osobowości uczestników.

Może warto byłoby zastanowić się nad cykliczną formułą warsztatów?